Baner
Baner1
Baner2
Baner3
Baner4
Baner5
Baner6
Baner7
Baner8
previous arrow
next arrow
Baner
Baner1
Baner2
Baner3
Baner4
Baner5
Baner6
Baner7
Baner8
previous arrow
next arrow

Prof. Józef Swatoń 1898 - 1975

Z cyklu przedstawiającego sylwetki wybitnych i zasłużonych osób związanych z siennicką uczelnią dziś prof. Józef Swatoń. Sienniczaninem został podejmując pracę nauczyciela muzyki w Seminarium Nauczycielskim Męskim. Pracował w Siennicy w latach 1925 - 1936. Zapamiętano go jako świetnego nauczyciela, kompozytora, kolekcjonera folkloru muzyki wiejskiej i może przede wszystkim, jako niezmordowanego animatora muzycznych działań kulturalnych w szkole i okolicy.

Pochodził ze Lwowa. Ojciec był znanym lutnikiem więc Józef siłą rzeczy wychowywał się w domu w atmosferze przepełnionej muzyką i kształcił się w tym kierunku. Ukończył lwowskie Konserwatorium Muzyczne w klasie skrzypiec i rozpoczął pracę w Operze Lwowskiej. W latach 1916 - 1918 służył armii austriackiej, a następnie w latach 1918 - 1921 jako zastępca kapelmistrza w Wojsku Polskim. Jednak, szczęśliwie dla nas, postanowił przenieść się na Mazowsze.

Pracując w Siennicy "rozśpiewał" naszą młodzież i rozbudził w niej zamiłowanie do muzyki - element, wtedy, niezbędny w pracy przyszłego nauczyciela. Ileż zespołów pieśni i tańca stworzyli potem nasi absolwenci, ile powstało dzięki ich inicjatywie kół teatralnych, ile zorganizowano koncertów muzycznych dla lokalnych społeczności w miejscowościach gdzie pracowali sienniczanie. Tego uczyli się chłopcy w naszej szkole pod kierunkiem prof. Swatonia.

We wspomnieniach sienniczan przewijają się te, dotyczące działalności szkolnej orkiestry i chóru pod kierunkiem prof. Swatonia. H. Łętowski np. pisze: " W seminarium zorganizował świetny zespół orkiestralny i chór. (...) Na występy przychodzili nie tylko mieszkańcy Siennicy, ale i ludność okolicznych wiosek tłumnie zjeżdżała furmankami, a obywatele ziemscy z pobliskich majątków - samochodami. Na program koncertów składały się utwory kompozytorów polskich i innych oraz własne kompozycje profesora. Znaczna część każdego koncertu poświęcona była folklorowi rodzimemu. Przemiłe i niezapomniane były te chwile, kiedy wszyscy zebrani śpiewali i wychodzili z pieśnią, zabierając ze sobą otrzymane teksty piosenek. A repertuar chóralny i instrumentalny stawał się z roku na rok coraz bardziej zróżnicowany i bogatszy."

Józef Swatoń komponował utwory muzyczne na potrzeby swojej orkiestry, ale też jest np. twórcą muzyki utworu będącego do dziś hymnem naszej szkoły "Hej Koledzy". Był też współtwórcą utworów widowiskowo-muzycznych, z których najbardziej znane było "Wansiele Mazurskie" wielokrotnie wystawiane w Siennicy, Mińsku Mazowieckim, w Warszawie, a także na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu w 1929 r. On również skomponował  "Marsz Seminarzystów", poloneza "W nadświdrzańskim Dworze", i utwór na kapelę ludową ze śpiewem "Muzykanty, grajta juchy".

Po likwidacji siennickiego seminarium nauczycielskiego Józef Swatoń trafił do Krakowa, gdzie prowadził budzącą uznanie pracę pedagogiczną na stanowisku nauczyciela i doradcy metodycznego na obszarze województw krakowskiego i kieleckiego. Był kierownikiem wakacyjnych kursów metodycznych dla nauczycieli śpiewu, współpracował z chórem „Echo”. Zainicjował organizowanie na dziedzińcu wawelskim „Święta Pieśni” w ramach obchodów Dni Krakowa.

W 1939 r. Józef Swatoń powrócił do Lwowa i tu zastała go wojna. Należał do Armii Krajowej, kierował placówką opiekuńczą dla dzieci polskich.

Po zakończeniu wojny przeniósł się do Warszawy. Ze strony internetowej http://www.cracovia-leopolis.pl/index.php?pokaz=sylwetki&id=1461 dowiadujemy się, że: "Został dyrektorem departamentu Szkolnictwa Artystycznego. Zainicjował i popierał tam wiele akcji, zmierzających do odrodzenia ruchu muzycznego. Powołał Komitet Odbudowy Filharmonii Warszawskiej. Później piastował kolejno szereg kierowniczych stanowisk w instytucjach muzycznych, prezesował muzycznym stowarzyszeniom (m.in. Związkowi Muzyków Polskich). Był też współzałożycielem Zespołu Pieśni i Tańca „Mazowsze” oraz zespołu „Starówka”. Wykładał w Państwowej Szkole Muzycznej II st. im. F. Chopina w Warszawie. Publikował, opracowywał podręczniki muzyczne, komponował."

Zgromadził wielki zbiór melodii ludowych z wielu regionów Polski ratując je przed zapomnieniem. Zostawił bogatą spuściznę utworów muzycznych dla dzieci i amatorskich zespołów ludowych. Do śmierci utrzymywał kontakty z Siennicą i Sienniczanami, przekazał do naszych zbiorów wiele rękopisów swoich kompozycji. Pochowany został na cmentarzu brudnowskim w Warszawie.

Przerwa na Czytanie 2023

Przerwa na Czytanie 2023

Tydzień zakazanych książek 2023

Tydzień zakazanych książek 2023

Ogólnopolski Tydzień Bibliotek 2023

Ogólnopolski Tydzień Bibliotek 2023

Wymień książkę za książkę

Wymień książkę za książkę

Stanisław Woźnica - pożegnanie

Stanisław Woźnica - pożegnanie

Stanisław Marek - pożegnanie

Stanisław Marek - pożegnanie

Stanisław Czajka - wspomnienie

Stanisław Czajka - wspomnienie