Z kroniki L.P. Rok szkolny 1963/64

W roku szkolnym 1963/64 liczba uczniów siennickiego liceum wynosiła 433, w tym 69 chłopców. Wszystkie klasy były podwójne, kl. II – potrójna. Przy takim nawale młodzieży trzeba było zrezygnować z przestarzałego systemu klasowego i od początku roku zastosować system tzw. klas - pracowni, nie wyłączając nawet sali biologicznej i chemicznej i zmuszając młodzież po każdym dzwonku do wędrówki z jednego końca gmachu na drugi.

Pokój nauczycielski przeniesiono do dawnej IIIa, mieszczącej się mniej więcej na środku dolnego korytarza i będącej jednym z największych i najcieplejszych lokali szkoły. Innowacja ta zyskała pochlebną ocenę wizytującej szkołę kol. Łarikow.

Niepomyślnie przedstawiała się sprawa internatu i szkoły ćwiczeń. Budynek poklasztorny, który z konieczności pełnił do tej pory funkcję internatu, okazał się w bieżącym roku stanowczo za ciasny. Mieszkało w nim ponad 100 uczennic. Stancje, które w poprzednich latach obejmowały tylko nieznaczny procent młodzieży, stały się w roku bieżącym czymś w rodzaju drugiego internatu. Młodzież mieszkająca na stancjach z reguły stołowała się w stołówce internackiej i odrabiała lekcje w szkole.

Szkoła ćwiczeń, wyparta przez internat z budynku poklasztornego, a przez nawał młodzieży z gmachu liceum, faktycznie przestała istnieć jako odrębna jednostka szkolna. Funkcję szkoły ćwiczeń wzięła na siebie siennicka szkoła podstawowa (ciąg klas „a”). ale wobec półkilometrowej odległości od jednej szkoły do drugiej prowadzenie praktyki pedagogicznej było nader utrudnione. Uczniom klas starszych zabrakło wymaganego przez program stałego kontaktu z dziećmi. Kierownictwo szkoły ćwiczeń objął pracujący w dalszym ciągu jako kierownik szkoły podstawowej kol. B. Kozik.

Ogromny wzrost liczby uczniów wymagał rozszerzenia Rady Pedagogicznej do 20 osób. W roku szk. 1963/64 pracowali następujący nauczyciele:

  • Maria Strupiechowska – p.o. Dyr. Szkoły, prowadziła geografię.
  • Alicja Bielińska – etatowa kierowniczka internatu, prowadziła przedmioty pedagogiczne i objęła wychowawstwo kl. Vb.
  • Helena Drabarkowa – która przeszła na rentę emerytalną, wzięła 8 godz. historii i w-fu.
  • Stanisław Drabarek – wykładał biologię i higienę oraz był wychowawcą kl. IIIa.
  • Stanisław Gnoiński – uczył jęz. polskiego i propedeutyki filozofii, był wychowawcą kl. IVa oraz opiekował się biblioteką.
  • Elżbieta Sawic – prowadziła język polski.
  • Kol. kol. Bolesław Sawic i Aleksander Kozłowski objęli wychowanie muzyczne i grę na instrumencie we wszystkich klasach.
  • Od października grę na instrumencie oraz zespół instrumentalny prowadził dojeżdżający z Warszawy kol. Słobodzian.
  • Zofia Sobieszczuk – zajęła się wychowaniem plastycznym i zajęciami praktycznymi.
  • Do przybycia kol. Jana Gana, kol. Sobieszczuk była wychowawczynią kl. IIIb.
  • Jan Gan – objął historię i wychowawstwo kl. IIIb od 15 września 1963 r.
  • Kazimierz Subda – wykładał przedmioty pedagogiczne, kierował praktyka pedagogiczną, prowadził matematykę w młodszych klasach i był wychowawcą kl. Va.
  • Krystynie Kozłowskiej przydzielono etat wychowawczyni internatu, oprócz tego prowadziła ona w -f w kl. młodszych i była wychowawczynią kl. Ib.
  • Zofia Kutnik – miała wychowawstwo w kl. Ia, wykładała chemię we wszystkich klasach.
  • Stanisław Marek – prowadził fizykę i astronomię.
  • Wanda Mirowska – objęła w-f i wychowawstwo kl. IVb.
  • Maria Urbanowicz – prowadziła język rosyjski oraz była wychowawczynią kl. IIc.
  • Władysław Urbanowicz – iczył matematyki.
  • Józef Sylwestrowicz – prowadził wych. plast.
  • Zbigniew Wojdalski – prowadził w-f chłopców p-w w kl. III-V oraz był wychowawcą kl. IIa.
  • Kazimierz Żmijewski – uczył zajęć plastycznych i praktycznych.
  • Maria Kloke – uczyła psychologii.
  • Opiekę na organizacjami i kołami objęli następujący koledzy:
  • ZMW – kol. Wojalski
  • ZHP – kol. Żmijewski
  • Samorząd – kol. Sawicowa
  • TPPR – kol. Urbanowiczowi
  • Sp. Uczn. – kol. Urbanowicz
  • SKO – kol. Wojdalski
  • PCK – kol. Sobieszuk
  • Koło biologiczne – kol. Drabarek
  • Koło bibliotekarskie i dramatyczne – kol. Gnoiński
  • Koło taneczne – kol. Kozłowska
  • Koło plastyczne – kol. Sylwestrowicz
  • Koło techniczne – kol. Żmijewski
  • SKBSIK – kol. Mirowska
  • PTTK – kol. Drabarek
  • Koło pedagogiczne – kol. Subda
  • Koło fotograficzne – kol. Urbanowicz

W sezonie jesiennym odbyło się kilka wycieczek, na które przeznaczony został fundusz m. in. z kolonii letnich.

Klasy V tradycyjnym zwyczajem pojechały (od 7 – 12 października) na Śląsk i do Warszawy.

Kl. IIa i b do Białowieży i kl. IIc – trasą Żelazowa Wola, Łowicz, Sochaczew.

Młodzież na prośbę prezesa GS-u Siennicy wykonała pracę społeczną: wyrównała plac na magazynowanie węgla. Wszystkie klasy pracowały w ogrodzie szkolnym przy sprzęcie warzyw.

Mimo poważnej akcji wszczętej już w latach poprzednich, jednym z najważniejszych problemów wychowawczych w r. szk. 1963/64 była walka z paleniem papierosów i piciem alkoholu. Wprawdzie projektowany referat na temat szkodliwości palenia i picia nie został wygłoszony, wydano jednak ostry zakaz palenia i picia w szkole, a na uczniów wciąż przekraczających ten zakaz spadły surowe kary z wydaleniem z internatu włącznie.

Walka z uczęszczaniem młodzieży na komplety religijne zakończyła się pełnym sukcesem szkoły. W ciągu roku szkolnego zdarzały się sporadyczne wypadki wymykania się do kościoła, ale zjawisko to nie miało charakteru masowego i choć reakcja kościoła była bardzo silna (np. wzywano z ambony na komplety uczennice kl. V) szkoła rozporządzała wystarczającymi argumentami, by przeciwdziałać tej agitacji, (bogata biblioteka światopoglądowa, rzetelna nauka).

Dowodem wyzwalania się spod wpływu kruchty był założony przez uczniów kl. V klub racjonalistów. Członkowie tego klubu próbowali wymieniać swoje poglądy na tematy dla nich podstawowe i zasadnicze (np. zagadnienie cynizmu wśród młodzieży itp.). dyskusje obfitowały w ciekawe i trafne spostrzeżenia i dawały świadectwo poważnego stosunku do współczesnego życia, a jednocześnie stanowiły znakomitą lekcję kulturalnej wymiany myśli.

Codziennie po kolacji organizowano kąpiele dla młodzieży w gmachu licealnym. Każda klasa miała swój wyznaczony dzień.

W dziedzinie kulturalnej osiągnięcia siennickiego liceum w r. szk. 1963/64 były wyjątkowo duże.

Zradiofonizowanie szkoły pozwoliło nie tylko korzystać z programu ogólnopolskiego, ale i nadawać własne audycje, z których największym powodzeniem cieszyły się wszelkiego rodzaju koncerty życzeń przygotowywane przez ZMW i ZHP.

Aż dwukrotnie w r. szk. 1963/64 Siennica znalazła się na antenie ogólnopolskiej, ponieważ redaktorzy audycji cyklicznych „Na wirażu” po pierwszej udanej wizycie w styczniu, powtórnie zjawili się w LP w lutym. Podobała się im siennicka młodzież, a prawdziwą furorę zrobiło odtworzone przez uczniów „Wesele siennickie”.

Bliskie stosunki łączyły szkołę z „Teatrem Ziemi Mazowieckiej”, który tego roku niemal co miesiąc wystawiał sztukę i cieszył się niemałym powodzeniem. Dyrekcja teatru doceniła poważny stosunek do sztuki siennickiej młodzieży nagradzając uczennicę kl. IVa, Irenę Calińską, za jej najciekawszą wypowiedź – recenzję sezonu.

Zaszczytne wyróżnienie spotkało też dyr. Liceum mgr Strupiechowską, którą zaproszono do studia telewizyjnego, by zabrała głos, jako przedstawicielka szkolnictwa, na temat roli i znaczenia Teatru Ziemi Mazowieckiej.

Telewizję młodzież miała na co dzień. Wyznaczeni uczniowie samorządu szkolnego pod kierunkiem kol. Gnoińskiego układali programy widowisk telewizyjnych, mając na uwadze zarówno wytyczne programu nauczania, jak i potrzebę rozrywki. Specjalne spektakle szkolne były z reguły wykorzystywane na lekcjach.

Do kina młodzież uczęszczała w sposób zorganizowany, raz w tygodniu – w niedzielę. Oprócz tego, gdy w Mińsku-Maz. pojawił się jakiś wyjątkowo atrakcyjny film, była możność sprowadzenia go i wyświetlenia tylko dla młodzieży LP w sali w-f-u. w ten sposób dn. 16.II. obejrzano film „Przeminęło z wiatrem”, w kilka tygodni później „Pechowca na prerii”.

Z teatrem młodzież miała kontakt nie tylko dzięki częstym wizytom Teatru Ziemi Mazowieckiej. Liczne wycieczki do Warszawy łączyły się z bytnością na spektaklach teatralnych.

W roku szk. 1963/64 opera warszawska zorganizowała aż 5 przedstawień popołudniowych, z których liceum skwapliwie skorzystało. Od grudnia do czerwca młodzież obejrzała: „Straszny dwór”, „Romea i Julię”, Jezioro Łabędzie”, i „Aidę” – wszystkie spektakle poprzedzone interesującymi pogadankami Jerzego Waldorffa.

Zgodnie z tradycją liceum gościło co miesiąc artystów filharmonii warszawskiej. Ich przemyślane, bardzo kulturalne audycje były obowiązkowe dla ogółu uczniów szkoły, a największym powodzeniem cieszyła się audycja końcowa prowadzona w formie „Zgaduj - Zgaduli” z nagrodami.

Koło ZMW w br. szkolnym liczyło 96 członków i 36 kandydatów. Zarząd koła składał się z 8 osób kl. V i IV. Przewodniczącym zarządu był Jerzy Trejda z kl. Va. Działalność organizacji przejawiała się w urządzaniu stałych apeli poświęconych wydarzeniom politycznym w kraju i na świecie oraz aktualnym rocznicom. Wspólnie z młodzieżą innych organizacji członkowie koła ZMW przygotowali akademię ku czci Rewolucji Październikowej, 20-lecia Wojska Polskiego i 1-Maja. Razem z harcerzami koło ZMW prowadziło koncert życzeń muzyczny i poetycki.

W ramach politechnizacji koło przeprowadziło w kl. V zajęcia techniczne, zapoznając uczniów z urządzeniami przydatnymi w pracy nauczycielskiej, takimi jak: radio, adapter, magnetofon i telewizor.

14.III. organizowano spotkanie z kołem ZMW przy Jednostce Wojskowej w Mińsku-Maz. Pod egidą ZMW odbyły się dwa odczyty:

  1. Chylińskiego (10.II. „Od kapłaństwa do ateizmu” odtworzony z taśmy magnetofonowej.
  2. mgr Hirscha (25.II.) „Literatura polska w dwudziestoleciu powojennym”.

Harcerstwo w LP działało w br szkolnym już nie jako drużyna, ale jako szczep harcerski. W jego skład wchodziło 318 harcerzy podzielonych na 6 drużyn. Nad całością czuwała szczepowa – Hanna Sierpińska z kl. Vb.

Organizacja pracowała aktywniej niż inne, wykonała szereg różnorodnych prac społecznych. Objęto opieką gabinet lekarski – wprowadzono stałe dyżury u lekarza - dentysty dr Goli. Zorganizowano kominek harcerski z zabawą taneczną dla młodzieży liceum. Urządzono wystawę rysunków z Polski Paula Hagarta. Dyskutowano nad książkami z Wydawnictwa Harcerskiego. Prowadzono 4 drużyny zuchowe w siennickiej szkole ćwiczeń.

Z uroczystości szkolnych należy wymienić 20.IX. apel „Bohaterom września”, w miesiąc później montaż wierszy jesiennych nadany przez radiowęzeł.

  • 17.X. – apel solidarności narodów.
  • 25.X. – spotkanie z literatką Zakrzewską i odczyt o twórczości dziecka.
  • 12.XI. – kl. V na zaproszenie marszałka sejmu Czesława Wycech wyjechały do Warszawy na otwarcie jesiennej sesji sejmu.
  • 6.XII. – w 10-rocznicę śmierci K. J. Gałczyńskiego koło bibliotekarskie urządziło dłuższy apel poświęcony pamięci wielkiego poety.
  • 18.XII. – odbył się konkurs koła PTTK.
  • 19.XII – odbył się konkurs historyczny.

Uroczystość choinkową uświetniło kółko dramatyczne wystawieniem parodii „Dziadów” dn. 20.XII.

  • 1.II – klasy V-te urządziły tradycyjną „studniówkę” w bardzo efektownie, pomysłowo i nowocześnie udekorowanej sali. Ze względu na trudności noclegowe „studniówka” przeciągnęła się aż do godz. 5.00.
  • Na XX-lecie PRL klasy najstarsze zobowiązały się zebrać materiały na temat „Stare i nowe w mojej okolicy, środowisku i rodzinie”. Do końca roku napłynęło kilka interesujących prac.
  • Dn. 8.II. odbyła się zabawa karnawałowa.
  • 17.II. przyjechał z Mińska-Maz. tow. Karpiłowski z odczytem „Miejsce Polski w świecie”.
  • Od 7 – 12.III. wizytowała szkołę starsza wizytator okręgu szkolnego warszawskiego mgr M. Łarikow. Wizytacja wypadła bardzo pomyślnie.
  • 13.III. koło historyczne zorganizowało „Zgaduj – Zgadulę”, w której bezapelacyjnym zwycięzcą został uczeń kl. IIa – Ryszard Zawadka.
  • 16.III. w związku z XX-leciem Polski Ludowej koło dramatyczne zaprosiło młodzież na festiwal poezji współczesnej. Spomiędzy licznie reprezentowanych utworów najbardziej podobały się wiersze Różewicza w wykonaniu B. Grabowskiej z kl. Va i wiersz Broniewskiego „Przypływ” – w interpretacji M. Salwówny z kl. IIIa.
  • 17.III. klasy V wyjeżdżały do sądu powiatowego w Mińsku w celu zapoznania się z pracą organów sądowniczych.
  • 9.IV. recytatorzy z kółka dramatycznego wyjechali na eliminacje powiatowe do Mińska, gdzie ulokowali się w pierwszej szóstce.
  • 9.IV. koło bibliotekarskie urządziło wystawę książek Juliana Tuwima.
  • 5.V. – wystąpił z recytacjami aktor Teatru Ziemi Mazowieckiej Otto-Suski.

Żywą działalność przejawiało koło TPPR, do którego należeli wszyscy uczniowie. W organizowanym przez towarzystwo konkursie poezji rosyjskiej i radzieckiej recytatorki z Siennicy zajęły III i IV miejsce w skali powiatowej.

Na zadowalającym poziomie utrzymywał się chór i zespół do którego należało 86 osób. Pracą chóru i zespołu kierował kol. Słobodzian.

Starsi chłopcy (z kl. IV i V) próbowali stworzyć własny zespół jazzowy, nie bez częściowego powodzenia.

Dobrze pracowało założone w tym roku przez kol. Kozłowską kółko taneczne obejmujące część młodzieży z klas I i II.

W dziedzinie sportu siennicka młodzież osiągnęła dość poważne sukcesy. Zarówno drużyna piłki siatkowej dziewcząt jak i tenisa stołowego należały do najlepszych drużyn szkolnych w województwie. Indywidualnie niektóre dziewczęta i chłopcy uzyskali niezłe wyniki w lekkiej atletyce. (Miłoszówna z IIb – biegi krótkie, Zygmunt Kozłowski – dysk i oszczep, Wanda Chmielewska oszczep i dysk).

Intensywnie pracowała spółdzielnia uczniowska, pod której opieką znajdował się zakład fryzjerski.

Dn. 9.V.64 ukazał się bardzo pochlebny artykuł w „Dzienniku Ludowym” Nr 107 pt. „Szkoła dla twojego dziecka”. W artykule tym szczególnie wysoko oceniona została praca koła SK-KT, którego opiekunem był kol. Drabarek. Prawdziwym sukcesem członków tego koła zakończył się konkurs krajoznawczy na najlepszego przewodnika po Puszczy Kampinoskiej. W rozgrywkach wojewódzkich czwórce uczniów z siennickiego liceum przypadły dwie pierwsze i dwie drugie nagrody. W eliminacjach centralnych dwoje z tej czwórki zajęło 2 i 3 miejsce.

Od początku roku na życzenie kol. dyr. Strupiechowskiej młodzież podjęła się prowadzenia gazetki ściennej o mocnym tytule „Życie naszej szkoły”. Gazetka ta otrzymała specjalne ramy przeznaczone dla 9 głównych szkolnych kół zainteresowań i organizacji: ZMW, ZHP, TPPR, SKKT, Samorządu, koła pedagogicznego, SKS, PCK, młodych talentów. Ramy zostały zawieszone na honorowym miejscu na dolnym hollu.

26.XI.63 r. powołano komisję do spisania kroniki szkolnej, do której weszli: kol. kol. H. Drabarkowa, E. Sawicowa, J. Sylwestrowicz i St. Gnoiński.

Matura w roku szk. 1963/64 rozpoczęła się dn. 19.V. Tego dnia młodzież zdawała jęz. polski – pisemny. Następnego dnia odbył się egzamin pisemny z matematyki. Egzaminy ustne trwały od 29 maja do 6 czerwca. Do egzaminu przystąpiły 54 osoby, w tym 2 os. powtarzające maturę. 6 uczennic egzaminu nie zdało.

Podczas egzaminów ustnych 30.V. odwiedził naszą szkołę starszy wizytator mgr Weyna. Wizytatorowi podobała się postawa młodzieży zdającej egzamin.

W maju i czerwcu odbyły się przewidziane planem wycieczki: kl. IVa w Góry Świętokrzyskie, kl. IIa, IIb i IIIb nad morze, kl. Ib do Białowieży.

Wiosną 1964 r. rozeszły się pogłoski o projektowanej likwidacji LP w Siennicy. Ponieważ godziłoby to w przygotowywaną już uroczystość 100-lecia szkoły w 1966 r., społeczeństwo siennickie, a przede wszystkim sami nauczyciele zakrzątnęli się żywo, żeby zapobiec przedwczesnemu zakończeniu działalności szkoły. Z dużą pomocą przyszli byli wychowankowie seminarium siennickiego zrzeszeni w Kole Sienniczan. Sprawa dotarła do marszałka Wycecha i ministra Tułodzieckiego i została na razie zażegnana.

26 i 27 czerwca odbyły się normalne egzaminy wstępne do dwóch klas pierwszych. Podczas ferii letnich Siennica gościła obóz w-f-u dla dziewcząt kl. IV. LP, z następnie kolonie letnie Zakładów im. Nowotki w Warszawie.