Z Kroniki Liceum Pedagogicznego w Siennicy. Rok szkolny 1962/63

W roku szkolnym 1962/63 liceum pedagogiczne stało się szkołą o 10 oddziałach. A mianowicie: kl. Ia, Ib, Ic; IIa, IIb; IIIa, IIIb; IVa, IVb, V.

Wśród nauczycieli nastąpiły ponowne przesunięcia. Na stanowisko kierownika internatu oraz nauczycielki geografii została powołana ob. Maria Strupiechowska. Powróciwszy z wojska kol. Hieronim Wojalski objął W-F chłopców, P-W oraz wychowawstwo klasowe kl. Ia.

Przedmioty pedagogiczne po ustąpieniu kol. Żółtek prowadził kol. Józef Błoch, któremu przypadło również wychowawstwo klasowe w kl. IVb.

W związku z przeniesieniem do Przasnysza kol. kol. Niesłuchowskich szkoła odczuwała poważny brak nauczyciela przedmiotów ścisłych, zwłaszcza fizyki. Zaradzono temu w ten sposób, że w ciągu roku szkolnego 1962/63 fizykę w starszych klasach prowadził dojeżdżający z Mińska-Maz. kol. Jan Możarowski – nauczyciel Technikum Budowlanego, a w klasach młodszych kol. Kazimierz Gielo ze szkoły ćwiczeń (matematykę w kl. Ib i Ic, oraz fizykę w kl. Ia, Ib i Ic).

Od początku roku szkolnego zajęcia praktyczne i rysunek objął w kl. Ib młody absolwent SN w Ciechanowie kol. Kazimierz Żmijewski. Śpiewu, po złożeniu rezygnacji przez kol. Amelię Peszko uczyła od października dojeżdżająca z Mińska-Maz. kol. Lucyna Kucharska.poza tym w roku szkolnym 1962/63 w LP uczyli następujący koledzy:

  • Helena Drabarek – historii i WOP-u
  • Stanisław Drabarek – biologii
  • Zygmunt Dembowski – (nauczyciel szkoły ćwiczeń, absolwent SN) historii w kl. I-szych i IIb.
  • Stanisław Gnoiński – polskiego i propedeutyki filozofii
  • Elżbieta Sawicowa – polskiego
  • Bolesław Sawic – śpiewu i muzyki
  • Zofia Kutnik – chemii i języka niemieckiego
  • Wanda Mirowska – WF-u
  • Zofia Sobieszczuk – rysunku, zajęć plastycznych dziewcząt.
  • Józef Sylwestrowicz – rysunku
  • Maria Urbanowicz – rosyjskiego
  • Władysław Urbanowicz – matematyki

Wychowawstwa klasowe przydzielono jak następuje:

  • Ia – kol. Z. Wojalskiemu,
  • Ib – kol K. Żmijewskiemu,
  • Ic – kol. M. Urbanowiczowej,
  • IIa – kol. S. Drabarkowi,
  • IIb – kol. Z. Sobieszczuk,
  • IIIa – kol. H. Drabarkowej,
  • IIIb – kol. Z. Kutnik,
  • IVa – kol. S. Gnoińskiemu,
  • IVb kol. K Błochowi,
  • V – kol. E. Sawicowej.

Opiekę nad ważniejszymi organizacjami szkolnymi sprawowali:

Nad Samorządem Szkolnym – kol. Sawicowa

Nad ZHP – kol. Żmijewski

Nad TPPR – kol. Urbanowiczowi

Nad PCK – kol. Sobieszuk

Nad Skubis – kol. Mirowska

Nad KTK – kol. Drabarek

Nad Spółdzielnią Uczniowską – kol Urbanowicz

Nad SKO – kol Wojalski

Nad kółkiem dramatycznym – kol Gnoiński

Nad chórem i orkiestrą – kol Sawic

Nad kółkiem artystyczno-technicznym – kol. Sylwestrowicz

Nad kółkiem pedagogicznym – kol. Błoch

Nad biblioteką i kółkiem bibliotekarskim – kol Gnoiński

Nad radiowęzłem – kol. Urbanowicz

Rok szkolny 1962/63 rozpoczął się 3.IX. o godz. 8.00. Na uroczystość złożyły się:

  1. Otwarcie przez dyrektora Rydzewskiego.
  2. Wysłuchanie radiowego przemówienia ministra oświaty.
  3. Przemowy przedstawicieli partii, władz powiatowych, komitetu rodzicielskiego, młodzieży.
  4. Część artystyczna.
  5. Część informacyjna.

Rozpoczęcie roku szkolnego zaakcentowała na swój sposób „Trybuna Mazowiecka” z dn. 2.IX.1962 r. poniższą notatką:

„Z nowym rokiem szkolnym rozpoczyna pracę około 500 absolwentów liceów pedagogicznych województwa warszawskiego. Wśród świeżo upieczonych nauczycieli znajduje się ok. 100 kandydatów PZPR. Wyróżniający się młodzi pedagodzy zdobyli partyjne legitymacje kandydackie wraz ze świadectwem dojrzałości i dyplomem nauczycielskim. Tradycyjnym już zwyczajem najwięcej młodych ludzi wstąpiło w poczet kandydatów PZPR w liceum w Siennicy, bo aż 45. w Otwocku na podobne wyróżnienie zasłużyło 16 absolwentów LP, w Mogielnicy 10, w Pułtusku 11, w Grodzisku 9, w Siedlcach i Różanie po 5, w Ostrołęce 6, w Radzyminie oraz Mławie po 3 z każdego liceum. Przytoczone liczby mają niewątpliwie związek z pracą ideowo-wychowawczą adeptów pedagogiki”.

Rozpoczynający się tak ceremonialnie rok szkolny przyniósł liceum pedagogicznemu w Siennicy poważny wstrząs. Już po raz drugi od wznowienia LP w 1955 r. władze szkolne w toku pracy zawiesiły w czynnościach dyrektora zakładu.

Dn. 21.IX.62 r. na nadzwyczajnym posiedzeniu Rady Pedagogicznej starszy wizytator Aleksander Borczyński powiadomił obecnych, że decyzją kuratora ob. Rydzewski został zawieszony w czynnościach dyrektora ze względu na ciążące na nim zarzuty natury gospodarczo-finansowej. W związku z powyższym wizytator Borczyński zwrócił się do zebranych członków Rady Pedagogicznej, by uczynili wszystko, co w ich mocy, by praca w szkole nie ucierpiała.

Obowiązki dyrektora przekazane zostały w zastępstwie kol. Marii Strupiechowskiej. Na wniosek zebranych nauczycieli kol. Starszy wizytator Borczyński sam zawiadomił młodzież o niespodziewanej decyzji władz szkolnych.

Ponieważ kierownictwo internatu i zastępowanie dyrektora nie mogło spaść na jedną osobę, kuratorium warszawskie odciążyło kol. Strupiechowską od obowiązków kierownika internatu. Od 1.XII. obowiązki te sprawował kol. Hieronim Wojalski. Pewne zmiany zaszły także w kancelarii szkoły. Dotychczasowa długoletnia sekretarka, kol. Krystyna Grabowska, odeszła do Mińska-Maz., a na jej miejsce przybył ob. Mieczysław Bartnik.

Mimo poważnych trudności, które pokonać musiała szkoła przeżywająca w środku roku tak poważne zmiany, zarówno młodzież jak i rada pedagogiczna okazała się na wysokości zadania i wyszła obronną ręką z tych opresji. Przed interwencją władz szkolnym w sprawie kol. Dyr. Rydzewskiego w liceum dokonano jeszcze kilku ważnych posunięć na skalę powiatową. Jako sprawę najważniejszą wymienić należy powołanie komisji do spisu materiałów budowlanych na dom nauczycielski w Siennicy. (kol. kol. Błoch, Urbanowicz i Żmijewski). Budowa tego domu, odkładana była z roku na rok. By mocniej zaznaczyć więź liceum z terenem, powołano specjalnego delegata do komitetu rodzicielskiego z ramienia rady pedagogicznej. Został nim kol. Błoch.

16.IX.1962 r. drużyna harcerska z liceum pedagogicznego w Siennicy wzięła udział w odsłonięciu pomnika ofiar faszyzmu w Kiczkach.

1.X. zespół szkolny wystąpił z „Weselem siennickim” podczas zlotu wszystkich drużyn hufca mińskiego.

11.X. szkoła gościła przedstawicieli ambasady NRD: sekretarza ambasady tow. Wilhelma Rose i tow. Manfreda Weinerta. Na uroczyste spotkanie przybyło ponad 1000 osób. W czasie spotkania goście poinformowali obecnych o najważniejszych osiągnięciach NRD i sytuacji w NRF. Wizycie towarzyszyła atmosfera przyjaźni i serdeczności.

21.X. liczna delegacja młodzieży z LP wyjechała do Dobrego, gdzie szkoła podstawowa, dzięki staraniom jej wieloletniego kierownika, kol. Zycha, otrzymała właśnie imię sławnego rzeźbiarza Konstantego Laszczki, pochodzącego z rodziny chłopskiej z Makówca (o 2 km odległego od Dobrego). Odsłonięcia pomnika wielkiego rzeźbiarza dokonał kurator okręgu szkolnego warszawskiego – Ignacy Klimaszewski. Na zakończenie uroczystości zespół licealny wystąpił z „Weselem siennickim”.

Jak co roku, jesienią, odbyło się kilka wycieczek:

Kl. V – tradycyjnym szlakiem podążyła na Śląsk w dn. 5 – 10 października.

Kl. Ib i c – były w Białowieży.

Kl. IVa i b – wyjeżdżały do Woli Rasztowskiej i Warszawy, gdzie kierownik wycieczki kol. Ożarowski, pokazał urządzenia nadawczej stacji radiowej Warszawa II.

13.XII – te same klasy wybrały się do Warszawy na zwiedzanie muzeum historycznego, muzeum Mickiewicza oraz sztukę „Wilki w nocy” Rittnera.

Kl. IIa – z kol. St. Drabarkiem wyjechała do Żelazowej Woli, Sochaczewa, Łowicza i Nieborowa (18 i 19.IX).

14.XII. – ta sama klasa wyjeżdżała do Warszawy na wystawy w Muzeum Narodowym i Zachęcie oraz do teatru.

Kl. IIIa – wybrała się (w dn. 30 i 31.X.) w Góry Świętokrzyskie pod kierownictwem kol. Drabarka, a 13.XII. ta sama klasa wyjeżdżała do Warszawy i Wilanowa z kol. H. Drabarkową.

W listopadzie, na posiedzeniu rady pedagogicznej, wypłynął wniosek, aby koniecznie zatrudnić w szkole lekarza dentystę. Wniosek ten znalazł poparcie u władz szkolnych.

10.XI. została zorganizowana konferencja rejonowa ZNP.

3.XII. odwiedziła szkołę znana pisarka Danuta Bieńkowska i wygłosiła referat na temat „Lekarz na rozdrożu” – o Tytusie Chałubińskim.

21.XII odbył się uroczysty apel ku czci Janusza Korczaka – w związku z XX-leciem śmierci wielkiego pedagoga.

21.I. urządzono szkolną choinkę połączoną z szopką noworoczną i zabawą dla całej młodzieży.

22.I. odbył się apel w setną rocznicę wybuchu powstania styczniowego. Apel ten poprzedził uroczystą akademię ku czci powstania, która odbyła się dopiero dn. 20.II. opóźnienie tej uroczystości wynikło z konieczności przerwania nauki w miesiącach styczniu i lutym z powodu silnych mrozów (od 23.I. do 29.I.). w związku z 100-rocznicą powstania styczniowego drużyna harcerska wydała cykl gazetek pt. „Bohaterowie powstania styczniowego”, a rocznicę powstania warszawskiego uczczono szeregiem wieczornic i apeli pod ogólnym hasłem: „Nad Wisłą jest miasto”.

Podczas podsumowania wyników pracy za pierwsze półrocze roku szkolnego 1962/63 wynikła przykra sprawa ukarania 8 uczennic kl. V, które wykradły z pokoju nauczycielskiego zeszyty z pracami klasowymi z matematyki i zostały przyłapane „na gorącym uczynku” przez kol. Urbanowicza. Rada Pedagogiczna uchwaliła, by pozostawić tę sprawę do rozstrzygnięcia samej klasie, która miała wybrać właściwy sposób ukarania przestępczyń.

W drugim półroczu bieżącego roku szkolnego działał na terenie szkoły zespół pedagogiczny w składzie: dyr. Strupiechowska, kol. Gnoiński, kol. Sawicowa, kol. Sawic, kol. Błoch, kol. Wojalski, kol. Żmijewski, kol. Mirowska (z LP) oraz kol. Kozik, kol. Rydzewska i kol Rutkowska (ze szkoły ćwiczeń). Zespół ten został powołany celem wzmocnienia współpracy między LP a szkołą ćwiczeń i składał się z nauczycieli prowadzących praktyki pedagogiczne.

Dn. 8.II.1963 r. w ramach pedagogizacji nauczycieli zwołano specjalne zebranie rady pedagogicznej, na którym kol. Józef Błoch wygłosił referat: „Wyniki nauczania i polepszenie pracy”. Po referacie wywiązała się ożywiona dyskusja, którą podsumował obecny na posiedzeniu kol. Starszy wizytator Aleksander Borczyński. W przemówieniu swoim kol. wizytator  zwrócił uwagę na słabe strony systemu klasowego i zachęcał do poszukiwania nowych metod, nowych dróg do pracy zespołowej. Ostatecznym celem jest zmniejszenie drugoroczności i podniesienie poziomu nauczania.

W r. szk. 1962/63 ożywioną działalność prowadziła drużyna harcerska i koło ZMW.

Drużyna liczyła 120 członków. Między innymi zrealizowała następujące zadania:

  1. Znak szturmu na wieś – opracowanie planu akcji wywiadu z kierownikiem szkoły w Zglechowie i Żakowie.
  2. Znak wiedzy – zrobienie gazetki o Januszu Korczaku, zorganizowanie uroczystego apelu z okazji 18 rocznicy wyzwolenia Warszawy.
  3. Znak organizatora wolnego czasu – prowadzenie gry terenowej, nauka tańca, opracowanie projektu konstytucji drużyny, szkolenie zastępowych, plutonowych i drużynowych zuchowych.
  4. Podsumowanie pracy – przyznanie znaków i stopni, zapoznanie się z działalnością zespołów pionierskich.

Harcerze z LP zajmowali się także dziećmi z przedszkola, gdzie zorganizowali dwa wieczory bajek, konkurs rysunkowy, konkurs lepienia z gliny, opracowano również przewodnik historyczny po naszym powiecie, urządzono radiowy wieczorek pt. „Powitanie wiosny”, a o prowadzonym przez harcerzy w liceum klubie „Siódmaków” z Siennicy wydrukowano nawet ilustrowany fotografiami reportaż w „Zarzewiu”.

Nie mniej aktywnie pracowało koło ZMW, liczące 188 członków i podzielone na zespoły klasowe. Przewodniczącą koła była Hanna Milewska z kl. V, a zastępcą Jerzy Trejda z kl. IVa. Koło przygotowało między innymi apele nas następujące tematy: powstanie Kuby; Sprawa Berlina Zach.; 20-lecie PRL;15-lecie NRD; Polska partyjno-rządowa delegacja w NRD, 45-tocznica Rewolucji Październikowej; 100-rocznica powstania styczniowego; rocznica wyzwolenia obozów koncentracyjnych.

Z dobrowolnych składek klasowych zebrano na fundusz na mauzoleum w Treblince w wysokości 390 zł. Członkowie koła ZMW zajęli się przygotowaniem sztuki kukiełkowej „Kropka, kreska i Agnieszka”.

Przeprowadzono kurs racjonalnego żywienia. Wzięły w nim udział dwa koła klas trzecich. Przygotowano prelekcję na temat młodzieży trudnej oraz dyskusję z młodzieżą.

Również żywą działalność w związku z trwającym konkursem czytelniczym podejmowało koło bibliotekarskie. Przy pomocy aktywu młodzieży przeprowadzono szereg imprez propagujących książki i związanych z tradycjami kultury polskiej. Za najlepsze z niuch uznano następujące:

  1. Polacy w Rewolucji Październikowej.
  2. Wieczór pieśni i poezji żołnierskiej.
  3. Szopkę historyczną.
  4. Wystawienie „Antygony Sofoklesa”.

Uwieńczeniem pracy było ozdobne przepisanie i zilustrowanie referatu „Rok 1963 w Siennicy i jej okolicach”. Egzemplarz tej broszurki został przesłany do kuratorium okręgu warszawskiego. Wieczór poezji klasycznej z „Antygoną” Sofoklesa uświetnił Dzień Kobiet.

Na koniec roku klasa Ic wystąpiła z inscenizacją fragmentu I aktu „Balladyny”.

W ciągu marca odwiedzał liceum siennickie z koncertem żywego słowa mgr Jerzy Klimaszewski. Występy jego cieszyły się dużym powodzeniem.

7.II. przybył Teatr Ziemi Mazowieckiej z „Mazepą” Słowackiego. Przedstawienie ogromnie się podobało.

16.III odbyło się zebranie Rady Pedagogicznej w obecności starszego wizytatora Nitki i kol. Łarikow. Wystąpienie wizytatora Nitki, który dość ostro ustosunkował się do poczynań wychowawczych członków Rady Pedagogicznej (chodziło o uczestnictwo młodzieży w kompletach religii) spotkało się z mocnym sprzeciwem ze strony nauczycieli. Zarzuty kol. Nitki uznali oni bowiem za przesadne i nieuzasadnione.

24.III. na powiatowych eliminacjach konkursu recytatorskiego ucz. kl. IVa Barbara Grabowska osiągnęła duży sukces przedostając się do eliminacji wojewódzkich, w których także zajęła pierwsze miejsce.

Poważnym problemem stało się w tym roku palenie papierosów wśród uczniów klas starszych. Aby zwalczyć ten szkodliwy nałóg dn. 3.IV. zwołano zebranie wychowawców klasowych z rodzicami uczniów nałogowo palących papierosy.

30.IV zgodnie z tradycją odbyła się uroczysta akademia 1-Majowa, a 1 maja pochód ulicami Siennicy. Drużyna harcerska w ramach czynu 1-majowego sprzątnęła obejście szkolne i internackie, doprowadziła do porządku klomby, uporządkowała basen i wpłaciła na SFOSiK – 200 zł.

12.V. na zebraniu rodzicielskim został wybrany nowy komitet rodzicielski, a także komitet budowy domu nauczyciela i internatu.

Ze stypendium marszałkowskiego w roku szk. 1962/63 korzystało 7 uczennic. Stypendium wynosiło 300 zł miesięcznie.

W maju i czerwcu odbyły się następujące wycieczki:

Nad morze – kl. IIIa i IIa (8osób)

Do Krakowa i Zakopanego – kl. IVa (27 osób) i IVb (26 osób)

W Góry Świętokrzyskie – kl. IIIb.

Po Mazowszu kl. IIb.

Z inicjatywy SKKT w dn. 27.II. – 6.III. zorganizowano wystawę Ochrony Przyrody. Otwarcia jej dokonano przy współudziale mgr. Jagiełło – kierownika SWOTK w Warszawie i przedstawiciela WZ LOP – mgr. Trepko.

Ogłoszono również konkurs na najlepsze opracowanie broszury Kobędzinej pt. „Puszcza Kampinoska – Park Narodowy” rozgrywki konkursu w II-giej połowie maja stały na wysokim poziomie i młodzież nasza nie bez szans na ostateczny sukces przedostała się do eliminacji powiatowych.

10.V. liceum gościło przedstawiciela bratniej republiki czechosłowackiej, które upłynęło w nader przyjemnej atmosferze. Na zakończenie uroczystości młodzież licealna wystąpiła z „Weselem siennickim”.

Z powodu przerwy zimowej w styczniu, zarządzonej przez ministerstwo oświaty, egzamin maturalny wypadł tego roku nieco później, egzamin pisemny z języka polskiego w dniu 5.VI., a z matematyki 6.VI. Egzamin ustny odbył się w dniach 11 – 18 czerwca. Do egzaminu dopuszczono wszystkie uczennice kl. V (36). Egzamin dojrzałości w roku szk. 1962/63 przyniósł następujące wyniki: 37 osób otrzymało dyplomy maturalne, 3 osoby nie zdały egzaminu.

W lipcu 1963 r. odbył się w LP obóz W-F dla dziewcząt z Siedlec, Siennicy i Pułtuska. W czasie trwania obozu odwiedziła Siennicę córka wybitnego działacza komunistycznego, Jerzego Sochackiego, znakomita poetka radziecka, Natalia Astafiewa. Wyjątkowy urok osobisty wybitnego gościa, prostota poetki i towarzyszącego jej w podróży męża, niekłamane zainteresowanie dziejami uczelni, oraz serdeczny stosunek do młodzieży wywarły niezatarte wrażenie.